Wszy są stawonogami pasożytującymi między innymi na człowieku. W przebiegu ewolucji wyodrębniły się dwa gatunki wszy, które żerują na ludziach. Pierwszy z nich to wesz głowowa, której odmianą jest wesz odzieżowa. Natomiast drugi gatunek to wesz łonowa. Wyżej wymienione gatunki pochodzą odpowiednio od wszy szympansa i wszy goryla.
Wszy głowowe, które są najbardziej rozpowszechnionymi wszami żerującymi na człowieku są niewielkimi, osiągającymi do 6 mm długości owadami o silnie spłaszczonym ciele. Posiadają kłująco - ssący aparat gębowy, który umożliwia im wysysanie krwi z ciała ofiary. Odnóża przednie i środkowe służą do poruszania się wzdłuż włosa, natomiast odnóża tylne oraz środkowe wyposażone są w pazurki czepne.
Samica wszy głowowej u nasady włosa składa jajeczka zwane gnidami. Po około ośmiu dniach z jajeczek wylęgają się młode osobniki zwane nimfami, które dorastają przez kolejne dziewięć do dwunastu dni. W tym czasie nimfy poruszają się, zachowują i żywią tak samo jak osobniki dorosłe. Nimfy mają barwę od białej, kremowej do brązowej podobnie jak i gnidy. Osobniki dorosłe są brązowe lub ciemniejsze (Wyglądają na włosach jak ziarna lnu lub sezamu) mogą być czerwone przez kolor wypitej krwi.
Jak można się zarazić? Bardzo prosto. Wystarczy kontakt z głową osoby zarażonej lub jej odzieżą (czapki, kapelusze, szaliki, ubrania). Można się również zarazić przez kontakt z przyrządami do pielęgnacji włosów osoby chorej takimi jak: grzebienie, szczotki, gumki do włosów. Zakażenie może również nastąpić przez bieliznę pościelową. Wiadomo również, że na zakażenie bardziej narażone są osoby z długimi włosami. Miejscami szczególnie zagrożonymi są ośrodki skupiające młodych ludzi czyli szkoły, przedszkola. Dlatego nie w porę wykryta wszawica może zaatakować całą grupę ludzi.
Najpowszechniejszym objawem jest świąd. Wszy najczęściej występują za uszami, w okolicy skroniowej oraz potylicznej (nad karkiem), dlatego też tam należy najpierw rozpocząć ewentualne poszukiwania. Gnidy natomiast występują u nasady włosa i przypominają wyglądem nie dający się strzepać łupież.
Podstawową metodą leczenia jest wyczesywanie wszy specjalnym, gęstym grzebyczkiem. Ponadto warto zastosować nowoczesne środki chemiczne do zwalczania wszy, które w swoim składzie zawierają polimer pokrywający wszy płaszczem uniemożliwiającym oddychanie. (np. Hedrin) Stosowanie tego typu preparatów u dzieci w wieku poniżej szóstego miesiąca należy skonsultować z lekarzem.
Sposobem domowym jest nacieranie głowy roztworem octu lub nafty na noc oraz wyczesywanie wszy. W ostateczności można skrócić włosy do rozmiaru przy którym nie są one w stanie żerować czyli około 0,5 cm.
Zapobieganie
Uświadamianie dzieciom zagrożenia. Nie dzielenie się odzieżą, przyrządami do higieny głowy, pościelą. Sprawdzanie skóry głowy dzieci, systematycznie. Należy również zwracać uwagę na zachowanie dzieci związane z ewentualnym drapaniem się.
Uwaga nie należy stosować szamponów na wszy jako środki zapobiegawcze gdyż wiele z nich zawiera neurotoksyny (stosowane często jako pestycydy), które są szkodliwe dla naszego organizmu.Pozdrawiam Farmaceutyczny
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz